O sobie:
redaktor naczelna magazynu VIP Biznes&Styl, dziennikarka i publicystka od 14 lat związana z mediami. Zakochana w górach ( jak można mieszkać na nizinach!), entuzjastka Podkarpacia (to naprawdę piękny region z potencjałem), która od zawsze marzy o zamieszkaniu na Podhalu albo chociaż na Pogórzu Strzyżowskim (te widoki za oknem! bezcenne!), a ciągle mieszka w Rzeszowie.
O blogu:
Blog o wszystkim, co nadaje życiu smak. O polityce, która jest fascynująca, a zwykle irytuje. O odkrywaniu świata daleko i blisko. O ludziach, którzy mnie fascynują, inspirują i leczą z lenistwa. O wszystkim co ważne, czyli w równym stopniu o kryzysie ekonomicznym, kłótniach politycznych, nowych torebkach, magii biegania, czytania gazet i nigdy ani słowa o gotowaniu.
W niezależnych mediach regionalnych siła
Dodano: 12-12-2012
Jerzy Jurecki Fot. PAP/ Grzegorz Jakubowski
Jerzy Jurecki z „Tygodnika Podhalańskiego" kilka dni temu otrzymał tytuł Dziennikarza Roku w konkursie Grand Press. Aż podskoczyłam z radości na tę wieść. Po pierwsze, najważniejszą nagrodę w branży dostał w końcu ktoś spoza „warszawki”, w dodatku zadziorny góral z Zakopanego. A co najważniejsze, być może jest to proroczy znak, że niezależne media lokalne zaczną przybierać na sile. Każdy, kto choć odrobinę ma świadomość, czym jest demokracja, ma też świadomość, że nie można budować silnie demokratycznego państwa, jeśli nie ma w nim silnych mediów. I o ile w ostatnich latach ogólnopolskie stacje radiowe i telewizyjne oraz redakcje gazet ciągle mają się dobrze, o tyle lokalne media systematycznie popadają w coraz większy niebyt finansowy oraz merytoryczną sieczkę. Słabe media zawsze są na rękę władzy, nigdy obywatelom. Co więc, gdy media regionalne są słabiutkie? Hulaj dusza, piekła nie ma.
Ale co tam, trzymajmy się radosnym zwiastunom, być może czegoś lepszego. Jerzy Jurecki, w swoim stylu odbierając nagrodę żartował: „…. Mam jeden krawat w Zakopanem i na pewno bym go zabrał, gdybym wiedział, że wygram…”. A już całkiem poważnie dziękował wszystkim redakcjom, które zauważyły, że tam, w górach jest facet, który chce jeszcze o coś zawalczyć. Tym bardziej, że na Jureckiego głosowało większość redakcji, a tytuł co roku przyznaje się za „profesjonalizm, promowanie światowych standardów pracy w mediach i przestrzeganie etycznych kanonów zawodu".
Przyznam, że ze zwycięstwa Jureckiego cieszyłam się jak dziecko. Może dlatego, że z mediami związana jestem od kilkunastu lat, znam może nie wszystkie, ale na pewno sporo ich ułomności, ciemnych stron, choć i o potencjalnej sile dobrego tkwiącej w mediach nie zapominam nigdy. Tygodnik Podhalański na polskim rynku prasowym jest od 23 lat, w medialną siłę gazeta urosła w ostatnich kilku latach. Jakby na przekór wszelkim trendom. Zwłaszcza tym występującym na rynku gazet lokalnych. Nie jest żadną tajemnicą, że gazety codzienne wydawane w poszczególnych regionach Polski, od kilku lat notują spadek sprzedaży i czytelnictwa. Dopadł je syndrom tabloizacji, wydawcy chcąc utrzymać zyski preferują coraz głupsze i bardziej populistyczne tematy na łamach. Do tego doszła wyniszczająca walka o czytelnika z portalami internetowymi. Dlatego sukces „Tygodnika Podhalańskiego”, dobrze radzącego sobie na rynku, dziwi i nie dziwi. Po pierwsze jest to gazeta niezależna, wydawana przez ludzi z Podhala, świetnie rozumiejących na czym polega regionalność w gazecie. A to już jest sporym novum. Większość dzienników regionalnych w całej Polsce jest częścią korporacji wydawniczych z siedzibami w Warszawie, które nie rzadko kierują się głównie słupkami cyfr podsuwanymi przez księgowych. Przy czym media to nie taki oczywisty biznes, jak np. produkcja zakrętek, gdzie zyski, starty, prognozy długo i krótkoterminowe są bardziej przewidywalne i łatwiejsze do ogarnięcia. W tego typu myśleniu słabość dostrzega coraz więcej osób i dzięki temu, w ostatnich latach w poszczególnych regionach Polski powstaje coraz więcej niezależnych gazet i portali internetowych, które coraz skuteczniej na rynku lokalnym konkurują z dużymi tytułami wydawniczymi. Coś o tym wiem:). Od czterech lat, z coraz lepszym skutkiem jako media niezależne walczymy o czytelników na Podkarpaciu. I nie kryję, że sukces Jurewicza, a przede wszystkim sposób postrzegania świata i roli w nim mediów była dla nas zawsze inspiracją.
Ale co tam, trzymajmy się radosnym zwiastunom, być może czegoś lepszego. Jerzy Jurecki, w swoim stylu odbierając nagrodę żartował: „…. Mam jeden krawat w Zakopanem i na pewno bym go zabrał, gdybym wiedział, że wygram…”. A już całkiem poważnie dziękował wszystkim redakcjom, które zauważyły, że tam, w górach jest facet, który chce jeszcze o coś zawalczyć. Tym bardziej, że na Jureckiego głosowało większość redakcji, a tytuł co roku przyznaje się za „profesjonalizm, promowanie światowych standardów pracy w mediach i przestrzeganie etycznych kanonów zawodu".
Przyznam, że ze zwycięstwa Jureckiego cieszyłam się jak dziecko. Może dlatego, że z mediami związana jestem od kilkunastu lat, znam może nie wszystkie, ale na pewno sporo ich ułomności, ciemnych stron, choć i o potencjalnej sile dobrego tkwiącej w mediach nie zapominam nigdy. Tygodnik Podhalański na polskim rynku prasowym jest od 23 lat, w medialną siłę gazeta urosła w ostatnich kilku latach. Jakby na przekór wszelkim trendom. Zwłaszcza tym występującym na rynku gazet lokalnych. Nie jest żadną tajemnicą, że gazety codzienne wydawane w poszczególnych regionach Polski, od kilku lat notują spadek sprzedaży i czytelnictwa. Dopadł je syndrom tabloizacji, wydawcy chcąc utrzymać zyski preferują coraz głupsze i bardziej populistyczne tematy na łamach. Do tego doszła wyniszczająca walka o czytelnika z portalami internetowymi. Dlatego sukces „Tygodnika Podhalańskiego”, dobrze radzącego sobie na rynku, dziwi i nie dziwi. Po pierwsze jest to gazeta niezależna, wydawana przez ludzi z Podhala, świetnie rozumiejących na czym polega regionalność w gazecie. A to już jest sporym novum. Większość dzienników regionalnych w całej Polsce jest częścią korporacji wydawniczych z siedzibami w Warszawie, które nie rzadko kierują się głównie słupkami cyfr podsuwanymi przez księgowych. Przy czym media to nie taki oczywisty biznes, jak np. produkcja zakrętek, gdzie zyski, starty, prognozy długo i krótkoterminowe są bardziej przewidywalne i łatwiejsze do ogarnięcia. W tego typu myśleniu słabość dostrzega coraz więcej osób i dzięki temu, w ostatnich latach w poszczególnych regionach Polski powstaje coraz więcej niezależnych gazet i portali internetowych, które coraz skuteczniej na rynku lokalnym konkurują z dużymi tytułami wydawniczymi. Coś o tym wiem:). Od czterech lat, z coraz lepszym skutkiem jako media niezależne walczymy o czytelników na Podkarpaciu. I nie kryję, że sukces Jurewicza, a przede wszystkim sposób postrzegania świata i roli w nim mediów była dla nas zawsze inspiracją.
Reklama
