O sobie:
Cześć, tu Maciek. Cześć, tu Ola. Od 12 lat jesteśmy bliźniakami.
Maciek: Lubię uprawiać sporty, gram w piłkę nożną i tenisa. Przygodę z czytaniem zacząłem od komiksów o Scooby Doo. Lubię książki przygodowe i/lub zabawne.
Ola: Lubię robić naprawdę dużo rzeczy. Lubię grać w tenisa, jeździć na nartach i grać w siatkówkę. Uwielbiam malować. Tak jak Maciek czytanie zaczęłam od komiksów typu "Scooby Doo" i "Kaczor Donald".
O blogu:
Na tym blogu będziemy opisywać książki dla młodzieży. Często się kłócimy (co doprowadza do szału naszych rodziców) ale mamy takie samo zdanie na temat czytania. Uwielbiamy to robić i czytamy w każdej wolnej chwili! Najczęściej czytamy te same książki, ale czasami podobają nam się inne rzeczy. Poza tym ja nie cierpię i nie czytam książek, które udają przygodowe, ale bohaterowie się ciągle całują. Będziemy opisywać książki oczami chłopaka i dziewczyny.
Na tym blogu wprowadzamy taką zasadę:
Jak coś jest w tym kolorze to znaczy że pisze Maciek.
Jak coś jest w tym kolorze to pisze Ola.
A jak coś jest w tym kolorze to piszemy razem i to znaczy, że oboje tak myślimy.
Książka o wielu zakończeniach
Dodano: 30-05-2013
Jest to książka, której nie da się przeczytać naraz. Wymaga myślenia i można się z niej dowiedzieć wiele o sobie. Dlaczego? „Chodzi się” po niej (tak jak wskazuje tytuł) jak po labiryncie. Jest tam historia, ale to czytelnik musi ją wypełnić, decydując o losach różnych bohaterów. W księdze są dwa opowiadania: o królu i królewnie (która jest raczej przygotowaniem do drugiego) oraz o Twojej wędrówce przez Świat Niedotykalny. Trzeba tam wymyślić np. jak przejść przez rzekę lub w którą stronę trzeba skręcić na podstawie różnych (prawie niewidocznych) wskazówek. Nie jest to książka, gdzie jest jakaś wielka przygoda, a bohaterowie dzielą się na dobrych i złych. Nic nie jest oczywiste. Może się okazać, że Czerwony Kapturek sprzymierzył się z wilkiem, aby napadać na podróżnych, a krasnoludki Śnieżnej Damy (Królewny Śnieżki) nie są wcale takie miłe. Ale o to w tej książce chodzi i właśnie dlatego jest taka ciekawa.
Jeśli o mnie chodzi, to sądzę że ta książka daje do myślenia. Oczywiście, są tam wytłumaczone niektóre decyzje, które powinno się podjąć, ale nie całkiem. Czytając ją, ma się pewne przemyślenia, które pewnie kiedy indziej nie wpadłyby do głowy. Poza tym, jest ciekawa, niespotykana. Warto ją przeczytać – można się wybrać w interesującą „podróż”.
























